Van heinde en ver zijn fans van de Turkse zangeres Funda Arar naar Rotterdam gekomen om hun idool live te kunnen bewonderen. Het succesverhaal van het vorig jaar gegeven concert in De Doelen verspreidde zich als een lopend vuurtje onder haar Nederlandse aanhang. Organisator Stichting Mystiek besloot hierop Funda Arar nogmaals naar ons land te laten komen. Geen wonder dus dat bij haar tweede concert, 1 mei jl., de Grote Zaal van concertgebouw De Doelen opnieuw goed gevuld was.
Wat opviel in de foyers voor aanvang van het optreden van Funda was de gemêleerde samenstelling van het publiek. Jong en oud, moeders met hun dochters, broers en zussen, vriendinnen, en gezinnen met kinderen lieten deze kans om hun idool live te horen zingen niet aan hun neus voorbij gaan.
Iets later dan gepland (er werd gewacht tot de file belangstellenden voor de ingang van De Doelen op de gloednieuwe stoelen van de gerestaureerde Grote Zaal was neergestreken) begon het concert dan toch echt. Onder begeleiding van een daverend applaus schreed Funda Arar, beeldschoon en elegant gekleed in zilverkleurige jurk, het podium op. Met haar openingsnummer, Olmaz Artık, bracht ze meteen haar fans in vuur en vlam. Op de balkons links en rechts van het podium, ging iedereen staan en blééf bijna de hele voorstelling staan. Even had dit het effect van een voetbalstadion, helemaal toen er vanaf een van de ‘tribunes’ een spandoek met daarop de woorden ‘Gurbet kuşları seni çok seviyor, Izmir 35’ werd uitgerold. Deze tekst laat zich moeilijk in het Nederlands vertalen. Als je een poging zou doen, wordt het zoiets als ‘De vogels, naar den vreemde gevlogen, houden veel van jou’. Blijkbaar vogels die uit Izmir zijn weggevlogen: 35 is namelijk de stadscode. Dit gebaar zorgde voor tranen bij Funda, zichtbaar was ze ontroerd. Even later vroeg ze aan de zaal of haar make-up niet doorgelopen was. ‘Welnee, je bent mooi!’, klonk het uit het publiek. Dergelijke samenspraak kwam tijdens het concert vaker voor en illustreerde de openheid en het gebrek aan sterallures van Funda. Ondanks haar sterrenstatus is zij ‘the girl nextdoor’ gebleven, een gewoon buurmeisje maar wel een met een stem als een nachtegaal.
Met haar achtkoppige begeleidingsorkest, een uitermate professioneel op elkaar ingespeelde formatie waarvan Febyo Taşel, gitarist/toetsenist, tevens haar echtgenoot, zette Funda Arar een dijk van een show neer.
In het gedeelte vóór de pauze kwamen de hits Arapsaçı -een rocknummer door Arar van een nieuw arrangement voorzien- en Haberin Var Mı langs. Even was de zaal stil toen het lied Islak Islak, bekend van de bij een motorongeluk omgekomen rockzanger Barış Akarsu voorbijkwam. Toepasselijke titel: veel tranen zijn in Turkije om zijn dood vergoten. Dit nummer liet de veelzijdigheid van Funda Arar zien; ook het rockgenre past haar als een tweede huid.
Na de pauze, ditmaal in een diepblauwe jurk, begon de zangeres met het succesnummer Yak Gel. Türkü’s als Yarım Yarım, lieten Funda’s stem schitteren tijdens uithalen, die haar opleiding tot mezzosopraan demonstreerden. Ook het orkest zorgde voor vele uitschieters. Basgitarist Hakan Maktav deed tijdens zijn solo’s de zaalstoelen trillen en bezorgde menigeen kippenvel. Percussionist Cengiz Ercümer bleek een uitstekende drummer en virtuoos op de darbuka. Hüseyin Delen maakte zowel op klarinet als saxofoon grote indruk. Seni Düsünürüm, een van haar mooiste nummers, illustreerde de eenheid die Arar vormde met haar orkest en … niet te vergeten, haar achtergrondzanger Onnik Süzme, die zij af en toe liefdevol over zijn bol aaide.
Drie uren zijn inmiddels verstreken; niemand wil dat het concert eindigt en Funda al helemaal niet. Bekir Gündelik van organisator Stichting Mystiek geeft een hint door plotseling met een boeket bloemen het podium op te komen. Als een kind dat nog even wil rekken voor het naar bed moet, plakt Funda Arar de meezingers Gurbet Kuşu en Çile Bülbül vast aan het repertoire van deze méér dan geweldige avond. Bijna middernacht is het als het publiek zijn jas aantrekt en huiswaarts keert of nog naar de afterparty in Club Dado gaat.
Het Nederlandse spreekwoord luidt: drie maal is scheepsrecht. Geldt dit ook voor het concert van Funda Arar? Tuurlijk wel! Tot volgend jaar dan maar?
Met dank aan Elko Westervaarder.